سیر تحولات درونی
سلام خوبید چطورید؟ منکه حالم... خب اگه راستش رو بخوایید یجوریه، هم پر از شکسته هم پر از پیروزه و پر از فکر...
بزارید از اولش براتون بگم...
من اون هدف اصلی و نهایی ایم توی دهه سوم زندگیم مهاجرته، آره درست شنیدید و آره میدونم که با توجه به اوضاع الان اصلا عجیب نیست که کسی بخواد بره ولی به هر حال آره و میدونید تا همین چند وقت پیش فقط برام یه هدف بزرگ و خیلی خیلی دور بود که میدونستم کهقرار نیست به دستش بیارم و قراره حسرتش رو بخورم ولی حالا حالا... بزارید این داستان رو هم از اولش بگم
بعضی از افراد هستن که برای همه لازم یعنی انقدر خوبن انقدر مهربونن انقدر عالی ان که واقعا نمیدونی چی بهشون بگی فقط باید وایستی و ببینی که چطور با علاقه فراوان به حرف هات گوش میدن باهات میخندن به غم هات توجه میکنند بدون اینکه چیزی بخوان یا حتی چیزی بگن و برای اولین بار تو زندگیم با همچین فردی روبرو شدم آدمی که اگه راستش رو بخوایید یکمی هم روش کراش دارم ولی خب اون بماند برای بعد
(میدونید چیه خیلی وقته با کیبورد کامپیوترم ننوشتم برام خیلی عجیبه و سخت) بگذریم
آره این فرد تو این زمان کم چنان تاثیری رو من گذاشته انگار که منو کوبیده از اول ساخته یه حس باحالیه احساس میکنم پر از انرژی ام فقط برای اینکه به هدف هام برسم.
خب الان متوجه شدید داستان پشت صحنه رو حالا بیاییم روی صحنه جایی که اتفاقات در حال جریانن:
ببینید تحول خوبه ولی تا کی میمونه؟ سوال این جاست چون همه ما خیلی زیاد و برای مدت های متغیری متحول میشیم و این میدونید کمی اذیت میکنه و منو به فکر فرو میبره که آیا قراره تا آخر همینطوری روحیه داشته باشم یا نه؟ آیا میتونم که تا انتها ادامه بدم یا نه؟ برای اینکه از خودم طمئن باشم همه جا برای خودم نشونه گزاشتم تا با دیدنشون یادم بیوفته که «آهاااای تو کجای کاری ؟ داری میری سمت هدف؟ آیا روی مسیر هستی؟ و این هم تا جایی جواب میده... چیز بعدی که میتونه کمک کنه دوستان هستن آره دوستان چون میدونید دوستان هستن که در واقع هویت اجتماعی رو شک میدن و تغییر در اون ها باعثت تغییر ما میشه باید اینو چه بخواییم چه نخواییم قبول کنیم که ما از حرف های دوستامون خیلی تاثیر میپذیریم و این ممکنه خوب باشه یا بد؛ میدونید که چی میگم؟ خیلی وقت ها دوستامون چنان تاثیری رو ما میزان که واقعا آدم کف و خون قاطی میکنه... کجا بودم؟ آها یادم اومد خب یکی دیگه از روش های بالا نگه داشتن سطح روحیه و تلاش دوستان هستن به اینصورت که من خودم چون ازخودم مطمئن نیستم بهشون میگم که مثلا فلانی اگه دیدی دارم کم میارم بیا و به کمکم بشتاب که من هم اکنون منتظر یاری خیرخواهانه شما هستم (میدونید که چی میگم) الان هم که ارم اینو مینویسم میخوام از شما بپرسم که شما بودید چیکار میکردید؟
راه حل های شما چیه؟
این داستان خیلی ادامه داره و حتمی حتمی بهتون میگم
دوست دار شما
علیرضا .ن